بیمارستان‌ها به عنوان مراکز درمانی، نقشی حیاتی در حفظ سلامت جامعه ایفا می‌کنند. از این رو، تهویه مطبوع مناسب در این محیط‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. طراحی و اجرای سیستم تهویه مطبوع در بیمارستان‌ها باید بر اساس اصول و ضوابط مشخصی انجام شود تا سلامتی بیماران و کارکنان تضمین شود، از انتشار بیماری‌ها جلوگیری شود و شرایط محیطی مناسب برای درمان و ریکاوری بیماران فراهم شود. در این مقاله از ساینا تهویه رادمان قرار است در مورد اهمیت استفاده از تهویه مطبوع در بیمارستان ها و دستگاه های تهویه مطبوع در بیمارستان صحبت کنیم.

دستورالعمل‌ها و استانداردهای بین‌المللی و محلی

در طراحی سیستم تهویه مطبوع بیمارستان‌ها، باید از دستورالعمل‌ها و استانداردهای معتبر بین‌المللی و محلی پیروی کرد. برخی از این مراجع معتبر عبارتند از:

• سازمان بهداشت جهانی (WHO)
• انجمن مهندسان مکانیک آمریکا (ASHRAE)
• انجمن بین‌المللی تهویه مطبوع، گرمایش و سرمایش (REHVA)
• دستورالعمل‌ها و مقررات ملی مربوط به تهویه مطبوع بیمارستان‌ها

اهمیت استفاده از دستگاه های تهویه مطبوع در بیمارستان ها

تهویه مطبوع در بیمارستان ها نقشی حیاتی ایفا می کند و به مراتب فراتر از تامین آسایش بیماران و کارکنان است. در ادامه به بررسی ضرورت استفاده از سیستم های تهویه مطبوع مناسب در مراکز درمانی می پردازیم.

استانداردهای خاص تهویه مطبوع در بیمارستان ها: طراحی، ساخت و نگهداری سیستم های تهویه مطبوع در بیمارستان ها تابع استانداردها و کدهای کاربردی خاص خود است. این امر به دلیل اهمیت بالای کنترل دقیق کیفیت هوا در محیط های درمانی می باشد.

اهمیت تهویه مطبوع برای تجهیزات پزشکی: علاوه بر سلامتی انسان، تجهیزات پزشکی حساس در بیمارستان ها نیز به دما و رطوبت محیط وابسته هستند. عملکرد دقیق این تجهیزات به کنترل کامل هوا توسط سیستم تهویه مطبوع نیاز دارد.

اهمیت تهویه مطبوع در فضاهای خاص: اتاق های مراقبت های ویژه، اتاق های عمل جراحی و بخش نوزادان از اتاق هایی هستند که بیماران با پاتولوژی­های مختلف تحت درمان و استراحت قرار می گیرند. این عوامل بیماری زا در جریان های هوا حرکت می کنند. سیستم های تهویه مطبوع در جمع آوری مقادیر زیادی از عوامل بیماری زا نقش بسزایی دارد.

با توجه به موارد ذکر شده، استفاده از سیستم های تهویه مطبوع مناسب در بیمارستان ها برای حفظ سلامتی بیماران، کارکنان و تجهیزات پزشکی امری ضروری است. طراحی و نگهداری این سیستم ها باید با دقت و ظرافت انجام شود تا از انتشار آلودگی ها و بیماری ها جلوگیری شود.

نکات تکمیلی:

• انتخاب نوع سیستم تهویه مطبوع با توجه به نوع فضا و نیازهای آن
• استفاده از سیستم های تهویه مطبوع با راندمان بالا برای کاهش مصرف انرژی
• تعمیر و نگهداری منظم سیستم های تهویه مطبوع برای حفظ عملکرد صحیح آنها
• آموزش پرسنل بیمارستان در مورد نحوه استفاده صحیح از سیستم های تهویه مطبوع

با رعایت این نکات می توان از مزایای تهویه مطبوع مناسب در بیمارستان ها بهره مند شد و به حفظ سلامتی و ارتقای کیفیت خدمات درمانی کمک کرد.

نقش حیاتی سیستم تهویه مطبوع در کنترل سرایت بیماری ها

در دنیای امروز، سیستم های تهویه مطبوع نقشی حیاتی در حفظ سلامت انسان ایفا می کنند. این نقش در محیط های درمانی مانند بیمارستان ها، به دلیل خطر بالای سرایت بیماری های مسری، اهمیتی دوچندان پیدا می کند.

وظایف کلیدی سیستم تهویه مطبوع در کنترل بیماری ها:

• جلوگیری از سرایت بیماری های مسری: سیستم تهویه مطبوع باید طوری طراحی و اجرا شود که از انتقال ذرات آلوده و عوامل بیماری زا از طریق هوا بین بخش های مختلف بیمارستان جلوگیری کند.
• کاهش خطر ابتلا به بیماری: با تهویه مناسب هوا و حذف ذرات معلق، خطر ابتلا به بیماری های تنفسی برای بیماران، کارکنان و مراجعین به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
• حفظ سلامت محیط بیمارستان: تهویه مطبوع مناسب به پاکسازی هوا از آلاینده ها، میکروب ها و ذرات مضر کمک می کند و محیطی سالم تر برای همه افراد حاضر در بیمارستان فراهم می کند.

نکات کلیدی در طراحی سیستم تهویه مطبوع برای کنترل بیماری ها:

• نرخ تغییر (جایگزینی) هوا: نرخ مناسب تعویض هوا در هر فضا، به منظور به حداقل رساندن زمان معلق ماندن ذرات آلوده در هوا، باید محاسبه و اجرا شود.
• فیلتراسیون هوا: استفاده از فیلترهای با راندمان بالا (مانند فیلترهای هپا) برای حذف میکروب ها، ویروس ها و سایر ذرات معلق از هوا ضروری است.
• تابش UVGI: تابش اشعه ماوراء بنفش (UVGI) می تواند به طور موثر عوامل بیماری زا و میکروارگانیسم های موجود در هوا را از بین ببرد و از رشد آنها جلوگیری کند.
• فشار هوا: ایجاد اختلاف فشار بین فضاهای مختلف، به انتقال هوا از مناطق تمیز به مناطق آلوده و جلوگیری از انتشار ذرات معلق کمک می کند.
• کنترل دما و رطوبت: تنظیم دمای مناسب و رطوبت مطلوب در هر فضا، به کاهش انتشار عوامل بیماری زا و حفظ سلامت محیط کمک می کند.
• اگزاست هوا: در فضاهای پر خطر مانند اتاق های ایزوله، باید از سیستم 100% اگزاست برای حذف ذرات آلوده از هوا استفاده شود.
• توزیع مناسب هوا: سیستم تهویه مطبوع باید به گونه ای طراحی شود که هوا به طور مناسب در فضا توزیع شده و از رسوب ذرات آلوده در یک نقطه جلوگیری شود.
• فشار هوا در کل ساختمان: تحت فشار قرار دادن کل ساختمان می تواند به جلوگیری از نفوذ هوای آلوده از خارج به داخل کمک کند.

با رعایت این نکات کلیدی در طراحی و اجرای سیستم تهویه مطبوع، می توان به طور قابل توجهی از سرایت بیماری های مسری در محیط های درمانی جلوگیری کرد و سلامتی بیماران، کارکنان و مراجعین را تضمین نمود.

علاوه بر موارد ذکر شده، توجه به موارد زیر نیز حائز اهمیت است:

• استفاده از مصالح و تجهیزات مناسب: استفاده از مصالح و تجهیزاتی که به راحتی تمیز و ضدعفونی می شوند، به حفظ بهداشت محیط بیمارستان کمک می کند.
• نگهداری و تعمیرات منظم: سیستم تهویه مطبوع باید به طور منظم سرویس و نگهداری شود تا عملکرد صحیح آن تضمین شود.
• آموزش پرسنل: آموزش پرسنل بیمارستان در مورد نحوه استفاده صحیح از سیستم تهویه مطبوع و رعایت نکات بهداشتی، از اهمیت بالایی برخوردار است.

طراحی سیستم تهویه مطبوع در 8 بخش مهم بیمارستان: راهنمای جامع

سیستم تهویه مطبوع در بیمارستان نقشی فراتر از آسایش دمایی ایفا می‌کند. این سیستم باید به گونه‌ای طراحی و اجرا شود که ضمن کنترل دقیق شرایط محیطی، از سرایت بیماری‌ها نیز جلوگیری کند. در بیمارستان، سیستم تهویه مطبوع (HVAC) نقشی حیاتی ایفا می‌کند که به مراتب فراتر از ایجاد آسایش دمایی برای بیماران و کارکنان است. این سیستم باید به گونه‌ای طراحی و اجرا شود که سلامتی و ایمنی افراد حاضر در بیمارستان را تضمین کند، از انتشار بیماری‌ها جلوگیری کند، شرایط محیطی مناسب برای درمان و ریکاوری بیماران را فراهم کند و عملکرد صحیح تجهیزات پزشکی را تضمین کند. در ادامه به برخی نکات مهم طراحی سیستم تهویه مطبوع در بخش‌های مختلف بیمارستان می پردازیم.

1. تهویه بخش جراحی و مراقبت‌های ویژه:

• کنترل دقیق شرایط ضدعفونی محیط از اهمیت بالایی برخوردار است.
• غلظت ارگانیسم‌های قابل انتقال به وسیله هوا باید به حداقل برسد.
• سیستم‌های توزیع هوا باید به گونه‌ای طراحی شوند که ذرات آلوده در یک نقطه جمع نشوند.
• برای تخلیه گازهای بیهوشی، سیستم تخلیه هوای مجزا یا سیستم خلاء مخصوص در نظر گرفته شود.

2. تهویه بخش اورژانس:

• به دلیل ورود بیماران متعدد و همراهان، این بخش آلوده‌ترین ناحیه بیمارستان است.
• درجه حرارت و رطوبت قسمت انتظار و دفتر بخش باید در محدوده آسایش باشد.
• اتاق‌های عمل اورژانس باید مشابه اتاق‌های عمل اصلی تهویه شوند.
• تهویه مکانیکی برای این بخش توصیه می‌شود.

3. تهویه بخش مراقبت‌های شدید (ICU):

• درجه حرارت متغیر و در محدوده 24 تا 26 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 30 تا 60 درصد مناسب است.
• فشار نسبی هوا باید مثبت باشد.
• واحدهای ایزوله حفاظتی (PIU) به دفعات تعویض هوا (15 بار در ساعت) نیاز دارند.
• هوای استریل از روی بیماران مکیده و در نزدیک کف برگشت داده می‌شود.

4. تهویه بخش ایزوله بیماران مسری:

• تحت فشار قرار دادن اتاق، تصفیه و توزیع هوا از اهمیت بالایی برخوردار است.
• درجه حرارت و رطوبت مشابه اتاق بیماران عادی است.

5. تهویه بخش استریل کردن تجهیزات:

• این بخش به سه ناحیه تمیز کردن، استریل کردن و انبار تقسیم می‌شود.
• جریان هوا باید از انبار تمیز به سمت ناحیه استریل کردن و سپس به سمت ناحیه تمیز کردن باشد.

6. تهویه بخش خدمات:

• تغذیه مناسب هوای تازه از اهمیت زیادی برخوردار است.
• تهویه این قسمت‌ها فقط به سیستم تخلیه هوا محدود نمی‌شود و باید سیستمی برای تغذیه هوا نیز در نظر گرفته شود.

7. تهویه بخش آزمایشگاه:

• برای آسایش و ایمنی تکنسین‌ها، تهویه مطبوع ضروری است.
• دود، بخار، بوهای شیمیایی و حرارت باید به طور مناسب تخلیه شوند.
• سیستم‌های VAV برای تغذیه و تخلیه هوای آزمایشگاه‌ها مناسب هستند.

مهم‌ترین دستگاه‌های سرمایش، گرمایش و تهویه مطبوع در بیمارستان‌ها

در تهویه مطبوع بیمارستان ها چهار نیاز اساسی وجود دارد که عبارت است از: تنظیم دقیق و مستقل دمای بخش های مختلف، تنظیم دقیق رطوبت در بخش های مختلف، ورود و خروج هوا از نقاط صحیح هر بخش با سرعت و جهت کنترل شده و فیلتر نمودن هوای تازه ورودی و نیز هوای در گردش به موثرترین شکل ممکن. برای اینکه این نیازها رفع شود از دستگاه های تهویه مطبوع متنوع در بیمارستان استفاده می شود که به شرح زیر است:

1. چیلر:

• وظیفه: تولید آب سرد و ارسال آن به واحدهای خنک کننده هوا در داخل ساختمان
• کاربرد: خنک کردن بخش‌های مختلف بیمارستان در فصل‌های گرم سال

2. بویلر:

• وظیفه: تولید آب گرم (بخار آب) و ارسال آن به واحدهای گرم کننده هوا در داخل ساختمان
• کاربرد: گرم کردن بخش‌های مختلف بیمارستان در فصل‌های سرد سال

3. هواساز هایژنیک:

• وظایف: خنک کننده و گرم کننده هوا با استفاده از آب سرد و گرم، تنظیم رطوبت هوا و تصفیه هوا از هر نوع آلودگی با فیلترهای کیسه ای، هپا، اولپا و …

• کاربرد: تهویه مطبوع بخش‌های مختلف بیمارستان مانند اتاق‌های عمل، بخش‌های مراقبت‌های ویژه، آزمایشگاه‌ها و …

4. فن کویل:

• وظایف: خنک کننده و گرم کننده موضعی هر اتاق یا سالن، تصفیه هوا از آلودگی‌ها و کاهش رطوبت هوا در حالت خنک کننده
• کاربرد: تهویه مطبوع اتاق‌ها و سالن‌های مختلف بیمارستان

5. فن‌های خارج کننده هوا:

• وظایف: مکش و خارج کردن هوای آلوده از داخل ساختمان
• کاربرد: ایجاد فشار منفی در هوا برای جلوگیری از ورود هوای آلوده به داخل

نکات تکمیلی:

• انتخاب و طراحی این دستگاه‌ها باید بر اساس دستورالعمل‌ها و استانداردهای معتبر بین المللی انجام شود.
• برای هر بخش از بیمارستان با توجه به نوع کاربری و نیازهای خاص آن، باید دستگاه‌های مناسب انتخاب شوند.
• نگهداری و تعمیرات منظم سیستم تهویه مطبوع از اهمیت بالایی برخوردار است.

طراحی سیستم تهویه مطبوع در بیمارستان

استفاده از دستگاه‌های مناسب و طراحی و اجرای صحیح سیستم تهویه مطبوع، نقشی حیاتی در حفظ سلامت و ارتقای کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان‌ها ایفا می‌کند. با تعهد به طراحی و اجرای سیستم‌های تهویه مطبوع مناسب در محیط‌های درمانی، می‌توان نقشی مؤثر در حفظ سلامت جامعه و ارتقای کیفیت خدمات درمانی ایفا کرد. ما در ساینا تهویه رادمان با تولید دستگاه های تهویه مطبوع برای بیمارستان ها به دنبال ایفای نقش خود در ارائه خدمات به مردم عزیز هستیم. از صفر تا صد دستگاه ها توسط مهندسین مجرب و متخصص انجام می شود و کارنامه درخشانی در این حوزه دارند. برای خرید انواع سیستم های تهویه مطبوع از طریق شماره های درج شده در سایت با ما در ارتباط باشید.